STANOWISKO GŁÓWNEGO INSPEKTORA PRACY

Z 22 LUTEGO 2011 R.

W SPRAWIE PROPORCJONALNEGO ZMNIEJSZANIA KWOTY WOLNEJ PRZY POTRĄCENIACH DOBROWOLNYCH

GPP-364-4560- 8-1/11/PE/RP

Zgodnie z art. 91 § 1 kodeksu pracy należności inne niż wymienione w art. 87 § 1 i 7 mogą być potrącane z wynagrodzenia pracownika tylko za jego zgodą wyrażoną na piśmie. W takich przypadkach, w myśl art. 91 § 2 kodeksu pracy, wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:

1) określonej w  art. 87[1] § 1 pkt 1 kodeksu pracy – przy potrącaniu należności na rzecz pracodawcy,

2) 80 proc. kwoty określonej w  art. 87[1] § 1 pkt 1 kodeksu pracy – przy potrącaniu innych należności niż określone w pkt 1.

Stosownie do art. 87[1] § 1 pkt 1 kodeksu pracy wysokość kwoty wynagrodzenia za pracę wolnej od potrąceń jest równa minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Kwota ta stanowi kwotę wolną od potrąceń stosowaną tylko dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy. Wskazówkę, w jaki sposób ustalać powyższą kwotę dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, zawiera § 2 art. 87[1] kodeksu pracy, zgodnie z którym kwota wolna od potrąceń dla takiego pracownika ulega zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że wskazana w art. 91 § 2 kodeksu pracy kwota wolna od potrąceń dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy powinna zostać ustalona proporcjonalnie do wymiaru jego zatrudnienia.